Prolog.

-Hej Jessica!- powiedziała Kate przez telefon. W sumie to dziwne, że jeszcze utrzymujemy kontakt. Kate przeprowadziła się do Irlandii rok temu, a jak mieszkała w Polsce nie miałyśmy aż tak dobrego kontaktu. Ten wyjazd zmienił wszystko. Od tego czasu piszemy ze sobą codziennie.
-Cześć Kate!- odpowiedziałam radośnie.
-Dzisiaj tak sobie rozmawiałam z mamą i powiedziała mi ona, że mogę Cię zaprosić do nas na wakacje!-wykrzyczała z entuzjazmem.- Wpadniesz?
-Wiesz, muszę najpierw spytać rodziców, a potem się do Ciebie odezwę, okej?
-Spoko.- powiedziała i rozłączyła się.
Nie odkładając telefonu zbiegłam po schodach do kuchni i spytałam się mamy, czy mogę jechać do Irlandii.
-Kochanie wiem, że to było twoim marzeniem od dłuższego czasu. Ale na razie nie stać nas na to. W tym roku dużo pieniędzy włożyliśmy na remont domu.- powiedziała mama.
-Wiem mamo. Ale ja mam 1000 zł odłożone, a jak teraz kupi się bilety to będą tańsze. Poza tym pojechałabym w drugim miesiącu wakacji, a w pierwszym mogę pracować.
-Muszę porozmawiać z tatą. Daj nam czas do wieczora. Dobrze?
-Nie ma sprawy.- powiedziałam i uśmiechnęłam się do niej.

Wieczorem.
Słuchałam właśnie: Edd Sheeran- Lego house gdy do mojego pokoju weszła mama z tatą.
-Kochanie..- zaczął smutno tata.
-JEDZIESZ DO IRLANDII!- krzyknęła mama. Aż podskoczyłam ze szczęścia. Nie byłam pewna, czy zgodzą się na ten wyjazd. Nigdy nie byłam sama tak daleko od domu. Zaraz po tym jak już to największe szczęście minęło zadzwoniłam do Kate i poinformowałam ją o całej sytuacji.

***

Troszkę krótko, ale to dopiero prolog. Podoba się? Pisać dalej, czy nie?